In de Toscaanse zon
18 augustus 2017 - Greve in Chianti, Italië
Ergens boven op een berg in de Chianti-streek ligt Camping Orlando.
Daar zitten we ondertussen bijna 1 week in een mooie stacaravan. De eerste dagen was het wel even omschakelen. Niet alleen de temperatuur van zo’n 20 graden in Nederland naar 34 graden in Italië. Ook de locatie zelf was anders dan wat wij voorheen gewend waren. We zijn beland op een zogenaamde ‘middelgrote’ camping. Dat de camping wat groter is merken we bijna niet. We zitten op een lekkere plek tussen de bomen met veel privacy. Daarentegen krioelt het van de campinggasten (lees: Nederlanders) in en rondom het zwembad. De zwembanden, luchtbedjes en strandballen vliegen je om de oren. Het is gewoon serious business om een ligbedje te bemachtigen. En als je niet oplet wordt je parasol nog gejat ook als je even wat langer in het water ligt. Ook het animatieteam zit niet stil wat natuurlijk super leuk is voor de kinderen. Evi en Sem hebben vanochtend een rondje op de pony gereden en toen Evi hoorde dat er elke ochtend geknutseld wordt, was het duidelijk wat zij morgenochtend wil doen. Inmiddels zijn we wel gewend en komen we tot rust. Al is het natuurlijk ook wel weer lachen als je ’s avonds rustig op je veranda zit en er ineens YMCA uit de boxen knalt. Toevallig zaten Ilse en Frank, kennissen van ons, ook hier op de camping. We hebben hebben een paar keer lekker met hen gegeten en geborreld. Zij zijn ondertussen weer naar huis, maar hebben ons alvast wat tips gegeven voor leuke uitjes in de buurt.
Vanwege de hitte hebben we nog niet heel veel ondernomen. Wel zijn we deze week naar de neef van Addi geweest die met zijn gezin in de buurt op een rustige agriturismo zit. Het was bovendien een mooie gelegenheid om wat meer van het Toscaanse landschap te zien. Ondanks de droogte is het hier zo mooi!
Die heuvels zijn alleen minder handig voor mensen die snel wagenziek zijn zoals Addi en Sem. Al dat geslinger draagt daar niet aan bij. Gelukkig hebben we daar tabletjes voor. Of ze echt werken was nog maar de vraag. Voor de zekerheid hebben we ze voor de reis naar Italië toch maar ingenomen en dat ging heel goed. Vanmorgen hoefden we maar slecht 25 minuutjes de berg af om boodschappen te doen in het dal. Die tabletjes leken ons dus een beetje overdreven. Maar we hadden ze beter toch kunnen pakken, want FLATS daar golfde ineens het ontbijt van Sem door de auto. We hadden dit zelden zo erg meegemaakt. Raymond wist niet hoe snel hij de auto aan de kant moest zetten. Alles zat onder. De stukjes cervelaatworst lagen verspreid door de auto. En we hadden dit keer toevallig geen reserve kleertjes bij ons. Zul je net zien. Gelukkig ligt er wel standaard een lege vuilniszak in de auto en met wat snoetenpoetsers konden we het ergste opruimen. Een kwartiertje later zat Sem in z’n nakie op de achterbank. Op naar de Decatlon waar we toevallig eerder aan voorbij gereden waren. Voor maar liefst €3.99 kochten we een leuk zwembroekje zodat Sem toch mooi mee boodschappen kon doen. Het is ook zo wat om je kind met 36 graden in de auto achter te laten..of in z’n blootje mee de Lidl in te nemen.
Wij gaan de komende dagen Toscane nog wat meer verkennen en rijden dan zaterdag door naar Fréjus in Zuid-Frankrijk. Op naar de volgende camping, maar eerst nog even hier genieten!
Groetje Tanja
Sonde voor Sem, maar nu weer genieten zie ik.
En wat wil je met dat weer, relax..
liefs opa en oma.
dat ziet er heerlijk relaxed uit! Geniet ervan samen met je gezinnetje.
Groetjes Vivian